Κάτω από τα καινούρια μας ρούχα, ακτινοβολεί ένα πανάρχαιο σώμα. Ένας σκοτεινός ρήτορας που η καταγωγή του χάνεται στα βάθη των αιώνων. Όταν μιλάει, πως να μην τον ακούσεις; Και όταν τον ακούς, πως γίνεται να μη μιλήσεις; Πως γίνεται να αγνοήσεις το μεταφυσικό κρότο από τις κατακόμβες των εντέρων σου, το καυτό σφύριγμα ενός…

Είναι κάποιες μέρες ανάποδες. Το καταλαβαίνεις συνήθως από το πρωί. Δεν έχουν βέβαια το δράμα της καταστροφής που μας αναγκάζει να αναζητούμε επιτακτικά καταφύγιο και νόημα. Μοιάζουν με τις μέρες τις κανονικές, αλλά χωρίς τα μαλακά μαξιλαράκια των ασφαλών συμπερασμάτων. Στις ανάποδες μέρες, απλά ξυπνάς από την πολεμική σάλπιγγα της αμφιβολίας. Μικροατυχήματα, μικροβλάβες, η δυσκολία…

Γιατί ερωτευόμαστε το λάθος άτομο; Γιατί υποφέρουμε μαρτυρικά για κάποιον που μόνο εμείς δε βλέπουμε πόσο εσφαλμένη επιλογή(;) είναι; Το έχω δει και το έχετε δει. Το έχω ζήσει και κατά πάσα πιθανότητα το έχετε ζήσει. Ίσως το λάθος άτομο είναι παντρεμένο, αδιάφορο, τοξικό, απαγορευμένο, πολύ μικρό ή πολύ μεγάλο, πολύ διαφορετικό, άγνωστο, άρρωστο,  ακόμη…

Στον Κάτω Κόσμο βασιλεύει η σιωπή. Το φως που μπαίνει είναι λιγοστό και η βουβαμάρα καλύπτει τη φωνή της αγωνίας. Μόνο η θλίψη ίσως να έκανε κάποιον να πειστεί πως ανήκει εκεί. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο να εξιστορηθεί, επιβεβαιώνοντας και την τελειότητα αυτού του κόσμου. Δεν υπάρχει κανένα λάθος και καμιά αντίφαση, όλα είναι στη…