Ετικέτα: θεωρία

Για τις πληγές που δε κλείνουν

Η πληγή μου είναι ένα στόμα. Φωνάζει “βοήθεια πονάω!” ή σφίγγει τα δόντια, φυλακίζοντας μυστικά. Η πληγή μου είναι στόμα διότι διαθέτει τη γλώσσα για να γλύψει τις πληγές των άλλων ή τη πρόθεση να δαγκώσει μεταδίδοντας το πονο της. Εφευρίσκει λέξεις κατακόκκινες, ολοζώντανες σαν…

Το Εφικτό της Θεραπείας

“Αισθάνομαι σαν να αντικαταστάθηκα από εμένα”. Παράδοξη έκφραση, δεν είναι; Είναι κάτι που στην πραγματικότητα έχω ακούσει, όταν κάποιος θέλησε να μου περιγράψει το βίωμα της προσωπικής αλλαγής. Μου προξένησε πολύ μεγάλη εντύπωση αφενός γιατί με έβρισκε σύμφωνο και αφετέρου γιατί περιέγραψε με πολύ μεγάλη…

Το “νεκρό” παιδί

[Εις παιδάκι νεογέννητο… ΟΠΟΥ ΑΠΕΘΑΝΕ ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΤΟΥ ] Ήλθε δω κάτου αφ’ τσ’ ουρανούς να δείξει το κοράσι πόσο είν’ πιτήδειος ο Θεός και τί μπορεί να πλάσει. Μα σα δεν ήβρε τ’ ορφανό καρδιά να το αγαπήσει, άπλωσε πάλι…

Αυτό δεν είναι μια πίπα

Πραγματικά, είναι άξιο απορίας τι θα μπορούσε να προσφέρει ακόμα ένα κείμενο που να ασχολείται με τις επιπτώσεις της σατανικής έμπνευσης του Ρενέ Μαγκρίτ να ζωγραφίσει μια πίπα και από κάτω ακριβώς από την εικόνα να γράψει λίγο διδακτικά, σχεδόν δασκαλίστικα, τη φράση “Αυτό δεν…

Το Βάθος του Δέρματος

Αν πλησιάζαμε έναν κοντινό μας άνθρωπο, και με το δάκτυλο μας σχηματίζαμε στον ώμο ή το λαιμό του: “Σ’ αγαπώ”, μικρή σημασία θα είχε η λέξη καθεαυτή. Διότι, αν το δάκτυλο μας κινούταν στο δέρμα του με τρυφερότητα, εκείνος θα έπαιρνε το μήνυμα, ανεξάρτητα από…

Πόσο νόημα μπορούμε να αντέξουμε;

Ύστερα από έναν αιώνα κατακλυσμού ψυχολογικής θεωρίας, μπορούμε με σχετική βεβαιότητα να δηλώσουμε πως οι άνθρωποι είναι όντα του Νοήματος. Κατά μια έννοια, είμαστε υπόλογοι σε μια υπερβατική Θέληση για νόημα. Το παράδοξο της υπόθεσης είναι πως αυτή η θέληση πολλές φορές ξεπερνάει τον ίδιο…

Σκόρπιες σκέψεις για τη “ρατσιστική εμπειρία”

*Ο παραπάνω πίνακας ονομάζεται “Ειδομένη” και τον έχει φιλοτεχνήσει ο Σταύρος Αποστόλου Νομίζω, πως μια από τις ευεργετικότερες στιγμές της παιδικής μας ζωής, είναι εκείνες όπου σε μια οικογενειακή γιορτή, ένα κατάκοπο παιδί αποχωρεί να κοιμηθεί, ακούγοντας από το δωμάτιο του τα χαχανητά και τα…

Το σύμπλεγμα της πεταλούδας

Φανταστείτε, ένα δροσερό καλοκαιρινό βράδυ, μιας ευχάριστης παρέας που απολαμβάνει ένα ωραίο δείπνο με μπόλικο καλό κρασί και ίσως μια ενδιαφέρουσα συζήτηση για κάποιο πολύ σπουδαίο θέμα. Φανταστείτε τώρα, να διακόπτεται η ευδαιμονία των προνομιούχων αυτών ανθρώπων από έναν βίαιο και παράλογο θάνατο. Θα έμοιαζε…

To “Βλέμμα”

“Τι ήταν αυτό που μόλις είπα;”. Το αίμα, βιαστικά ανεβαίνει στο κεφάλι σαν υδρατμός ντροπής που κολλάει στα τζάμια της ύπαρξης μου. Παρατηρώ τον εαυτό μου, ακόμη και τώρα που έχει περάσει κάμποσος καιρός και μάλιστα με λεπτομέρειες: “βλέπω” τα χείλη μου, τα μάτια μου,…