Όταν έκλεισε πίσω μου η πόρτα του κρατητηρίου, ήμουν ακόμη στην αγκαλιά ενός αισιόδοξου πονοκέφαλου. Σε λίγο θα καταλάβουν το λάθος και θα με αφήσουν. Καθώς όμως περνούσε η ώρα ο πονοκέφαλος γινόταν όλο και πιο στριφνός. Με τη δυσοίωνη του ανάσα, έκοβε τη δική μου, ώσπου εξαντλημένος παραδόθηκα στον πρώτο ύπνο της ζωής μου…

Η εκδίκηση λένε πως είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Πόσο περίεργη προτροπή για μια τόσο καυτή ψυχική κατάσταση. Ίσως να σημαίνει ότι η καλύτερη εκδίκηση είναι αυτή που εκτελείται με έναν ψυχρό, υπολογιστικό τρόπο, ένα παιχνίδι στρατηγικής όπου ο αντίπαλος θα είναι εντελώς απροετοίμαστος όταν η θεά Νέμεσις του χτυπήσει θριαμβευτικά τη πόρτα. Ίσως…

*Ο παραπάνω πίνακας ονομάζεται “Ειδομένη” και τον έχει φιλοτεχνήσει ο Σταύρος Αποστόλου Νομίζω, πως μια από τις ευεργετικότερες στιγμές της παιδικής μας ζωής, είναι εκείνες όπου σε μια οικογενειακή γιορτή, ένα κατάκοπο παιδί αποχωρεί να κοιμηθεί, ακούγοντας από το δωμάτιο του τα χαχανητά και τα ακατανόητα γουργουρητά των διαλόγων των ενηλίκων που διασκεδάζουν. Μέχρι να…

Χθες είδα ένα πολύ παράξενο όνειρο. Θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω εφιάλτη, αν είχε συνοδευτεί από το γνωστό τίναγμα στη μέση της νύχτας, από το ανατριχιαστικό χάδι του στα μαλλιά που απλώνεται εκβιαστικά σε όλο το κρανίο, από το τρόμο που σου σφίγγει το λαρύγγι και δε σε αφήνει ούτε καν να ουρλιάξεις. Όχι δεν…

Τα παραμύθια μας γοητεύουν. Ξετυλίγονται σαγηνευτικά μπροστά στα εσωτερικά μας μάτια σαν σκηνές μια ιστορίας μυστηριωδώς οικείας. Μας αναγκάζουν σε μια άνευ όρων παράδοση στην λυτρωτική τους πλοκή. Η αφήγηση τους πάντοτε συντροφεύει την ανθρωπότητα σαν μορφή θετική, περιποιητική, καθησυχαστική. Δηλαδή μητρική. Ακόμη και η σκληρή μοίρα των ηρώων τους αποκτά πάντα ένα νόημα, που…