“The rest is silence”, Shakespeare   Το ύφασμα της ψυχοθεραπείας είναι άραγε φτιαγμένο για τις κόκκινες σημαίες του πολέμου ή τα κόκκινα σεντόνια του έρωτα; Ο θεραπευτής είναι στρατιώτης του θεού Άρη, ξεριζώνοντας άμυνες, σπάζοντας αντιστάσεις, ακολουθώντας το ιμπεριαλιστικό δόγμα: «Es war, soll Ich werden» (όπου ήταν το Αυτό, θα πρέπει να πάει το Εγώ);…

Για κάποιον η μυρωδιά του καμένου ξύλου από το τζάκι “θυμίζει” τη μιζέρια. Για κάποιον η απροσδιόριστη μελαγχολία των γιορτών, σφίγγει το στομάχι σαν ένα “ξεχασμένο” πένθος. Κάποιες φορές μια κακή διάθεση είναι αδύνατο να δικαιολογήσει ιστορικά τον εαυτό της. Άλλοτε είναι ένας ήχος ή ο τρόπος που εκφέρεται μια λέξη, ένα πρόσωπο ή μια…

Στον Κάτω Κόσμο βασιλεύει η σιωπή. Το φως που μπαίνει είναι λιγοστό και η βουβαμάρα καλύπτει τη φωνή της αγωνίας. Μόνο η θλίψη ίσως να έκανε κάποιον να πειστεί πως ανήκει εκεί. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο να εξιστορηθεί, επιβεβαιώνοντας και την τελειότητα αυτού του κόσμου. Δεν υπάρχει κανένα λάθος και καμιά αντίφαση, όλα είναι στη…

“Αισθάνομαι σαν να αντικαταστάθηκα από εμένα”. Παράδοξη έκφραση, δεν είναι; Είναι κάτι που στην πραγματικότητα έχω ακούσει, όταν κάποιος θέλησε να μου περιγράψει το βίωμα της προσωπικής αλλαγής. Μου προξένησε πολύ μεγάλη εντύπωση αφενός γιατί με έβρισκε σύμφωνο και αφετέρου γιατί περιέγραψε με πολύ μεγάλη οικονομία κάτι που δε μπαίνει πολύ εύκολα σε λέξεις. Το…

Τα παραμύθια μας γοητεύουν. Ξετυλίγονται σαγηνευτικά μπροστά στα εσωτερικά μας μάτια σαν σκηνές μια ιστορίας μυστηριωδώς οικείας. Μας αναγκάζουν σε μια άνευ όρων παράδοση στην λυτρωτική τους πλοκή. Η αφήγηση τους πάντοτε συντροφεύει την ανθρωπότητα σαν μορφή θετική, περιποιητική, καθησυχαστική. Δηλαδή μητρική. Ακόμη και η σκληρή μοίρα των ηρώων τους αποκτά πάντα ένα νόημα, που…