-
Για τις πληγές που δε κλείνουν
Η πληγή μου είναι ένα στόμα. Φωνάζει “βοήθεια πονάω!” ή σφίγγει τα δόντια, φυλακίζοντας μυστικά. Η πληγή μου είναι στόμα διότι διαθέτει τη γλώσσα για να γλύψει τις πληγές των άλλων ή τη πρόθεση να δαγκώσει μεταδίδοντας το πονο της. Εφευρίσκει λέξεις κατακόκκινες, ολοζώντανες σαν αίμα. Άλλωτε βογκητά, μουγκρητά ή προσευχές. Η πληγή μου είναι…
-
Αγάπη για Εκδίκηση
Η εκδίκηση λένε πως είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Πόσο περίεργη προτροπή για μια τόσο καυτή ψυχική κατάσταση. Ίσως να σημαίνει ότι η καλύτερη εκδίκηση είναι αυτή που εκτελείται με έναν ψυχρό, υπολογιστικό τρόπο, ένα παιχνίδι στρατηγικής όπου ο αντίπαλος θα είναι εντελώς απροετοίμαστος όταν η θεά Νέμεσις του χτυπήσει θριαμβευτικά τη πόρτα. Ίσως…
-
Τι χρώμα να έχουν τα μάτια της Μέδουσας;
Μέσα του Φλεβάρη, εφτά το πρωί. Το κρύο, μολυσμένο από ανυπόφορη υγρασία, με αρπάζει από το λαιμό με το που θα τολμήσω να ανοίξω τη πόρτα για να φύγω. Ρίχνω μια τελευταία ματιά στη θαλπωρή του σπιτιού, προτού η Αρχή της Πραγματικότητας με διατάξει να ξεκινήσω τη παραγωγική μου ημέρα. Στη γωνία του καναπέ μου,…
-
Στη Σκιά της ενσυναίσθησης
Στο βιβλίο της “The Interpretation of Fairy Tales”, η Marie Louise von Franz περιγράφει ένα φαινόμενο που παρατηρείται συχνά στο ξεκίνημα μιας ψυχοθεραπείας: την απότομη, βελτίωση του θεραπευόμενου που εκπλήσσει τον ίδιο και συχνά το θεραπευτή του. Ένα θαύμα(;) συντελείται και ο πελάτης μέσα σε ένα πολύ μικρό διάστημα, νιώθει πολύ καλύτερα- πετάει στα σύννεφα.…